Skip to content

Defusie

Loskomen van je gedachten, zodat deze je minder snel zullen raken

Zoals bedrijven soms gaan fuseren, of samengaan, zo kun je zelf met je gedachten samengaan. Dit wil zeggen dat je zo erg aan je negatieve gedachten vasthoudt, dat je erin gaat geloven. Je wordt dan een met je gedachten. Je gaat er dan mee fuseren

Als je heel erg fuseert, word je op een bepaald moment die gedachte. Deze gaan dan je leven beïnvloeden, en je zult er uiteindelijk last van krijgen.

Het komt heel vaak voor dat bepaalde negatieve gedachten gekoppeld zijn aan een situatie die ooit is ontstaan. Op het moment dat je aan die situatie gaat denken en er niet los van kunt komen, ga je er uiteindelijk van lijden.

Er ontstaat een automatisch patroon van de situatie naar de gedachten en omgekeerd. Met defusie kun je dit patroon leren herkennen. Dit houdt in dat je gaat proberen met oefeningen en metaforen en eventueel meditatie om de koppeling tussen de situatie en de negatieve gedachten te verbreken. Je hoeft dan niet meer in je gedachten te geloven en krijgt meer rust en ruimte in je hoofd, en de gedachten zullen je minder snel raken.

Een oefening van defusie is: geef je verstand een koosnaampje. Het doel van deze oefening is afstand te nemen van je verstand.

“Ook als je verstand zegt dat je dingen niet kunt of aankunt, heb je de keuze om deze dingen toch te doen. Afstand nemen van je verstand door het een koosnaampje te geven kan hierbij erg goed werken, zeker als je bereid bent er af en toe een verhaal over te schrijven. Kies bijvoorbeeld een naam die je herinnert aan iemand die je graag mag, maar geen echte vriend is. Je kunt ook een typetje nemen uit een serie of een film. Merk op wanneer je luistert naar je verstand en wanneer niet. Uiteraard weet ‘Sjaak Afhaak’ mij af en toe nog steeds te overtuigen. Het is helemaal niet erg als dit gebeurt, zolang je maar ziet dat het gebeurt. Neem een afstandelijke, maar vooral geen vijandige houding aan naar jouw verstand. Want wat je ook doet: je verstand zal altijd met je meelopen. Het is de vraag of je bereid bent toch te doen wat je belangrijk vindt, terwijl je verstand heel hard roept dat je dat niet (aan)kunt”. Je bedankt je verstand dan voor de tip, en vervolgd de weg die je ingeslagen bent.”

×