Skip to content

Verstrikking

Bert Hellinger, de grondlegger van het familieopstellen, heeft ontdekt dat kinderen vaak de gevoelens en gedrag overnemen
van een verstoten persoon binnen de familie uit het verleden.
Als dit niet duidelijk wordt, kan zo’n kind een leven lang vasthouden aan gevoelens en gedragingen, die in feite niet van het kind zijn.
Bert Hellinger gebruikt hiervoor het woord ‘verstrikking’. Het kind is dan, ook als volwassen persoon, met de verstoten persoon verstrikt. Het kind neemt de plaats in van de verstoten persoon in en doet daarmee (volledig onbewust) een poging om het evenwicht in het familiesysteem te herstellen. Ik hoef niet uit te leggen dat je kunt inzien dat zo iemand niet vrij is om zijn eigen leven te leiden. Deze persoon leeft zijn leven zo gezegd ‘in dienst van’, maar dit alles gebeurt volledig onbewust.

Wanneer een therapeut van nu op het niveau van de uitingsvormen probeert om een oplossing te vinden zal er vaak geen verandering optreden. De huidige geneeskunde is meer bezig met symptoombestrijding in plaats van de oorzaak aan te pakken.

Het aan het licht brengen van een ‘systemisch probleem’, dus waarvan de oorzaak zich op een (collectief) onbewust niveau bevindt,
vraagt een andere aanpak.

Voor zover bekend zijn familieopstellingen de enige methode waarin deze verstrikking met een vroeger familielid zichtbaar gemaakt kan worden. Door een familieopstelling is het vaak mogelijk om erachter te komen met wie je verstrikt bent. Wanneer de dynamiek die zich binnen een familiesysteem afspeelt zichtbaar wordt en bekend is met wie je verstrikt bent is het mogelijk om je los te maken van de verstrikking en je eigen leven te gaan leiden.

Mogelijke uitingsvormen van verstrikking:

Ook deze verschijnselen kunnen wijzen naar verborgen verbindingen met vroeger familieleden:

×